(op de foto: Marcel)
WijDoen deelt periodiek een verhaal uit de coachpraktijk. We vertellen als coaches vanuit ons perspectief over de re-integratie van cliënten met NAH, chronische (pijn)klachten of na kanker. Wat komen wij als coach tegen en hoe kan een traject er uitzien? Ditmaal vertelt coach Merijn over een traject met Marcel.
Medio 2019 ontmoette ik Marcel samen met een van onze neuropsychologen. Marcel had vanwege zijn NAH beperkingen, waardoor arbeid op dat moment een ‘ver-van-zijn-bed-show’ was. Een van de dingen waar Marcel toen tegen aan liep was dat hij last had van onverwachtse geluiden die buiten zijn zicht plaatsvonden. Zo lang geluiden in zijn zicht waren, dus dat hij kon plaatsen waar het geluid vandaan kwam, was er niet zo veel aan de hand. Dit was dan ook een onderdeel waar we in de praktijk aandacht aan hebben besteed; hoe om te gaan met onverwachtse geluiden?
In beweging
Tijdens de eerste afspraken die ik met Marcel doorliep, deelde hij veel over zijn werkverleden (voordat hij NAH kreeg) en wat zijn ambitie zou zijn voor de toekomst. We spraken hierover onder andere tijdens wandelingen door de natuur. Deze wandelingen moesten we niet al te lang laten duren, vanwege de fysieke loop beperkingen die Marcel ondervond. Desalniettemin kwam Marcel op deze manier letterlijk en figuurlijk in beweging. Marcel benoemde na verloop van tijd dat hij wel weer aan de slag zou willen bij zijn oud werkgever Royal Lemkes. Er werd contact gezocht met het bedrijf waar Marcel goede herinneringen had.
Werkervaringplek
Marcel mocht in september 2020 starten als medewerker op de vloer. Met als doel duurzame re-integratie op een arbeidsplek. Dit duurzaam re-integreren begeleidt WijDoen in het kader van een zogeheten werkervaringsplek. Een werkervaringsplek houdt in dat de persoon in kwestie, Marcel, gaat ontdekken wat zijn belastbaarheid is en hoe hij reageert op arbeid. Samen met Marcel en zijn leidinggevende keek ik naar enkele belangrijke aspecten: waar krijgt Marcel energie van, wat kost hem energie? Hoeveel uren is Marcel belastbaar met werk, zodat hij bij thuiskomst energie overhoudt voor zijn hobbies en andere huishoudelijke zaken? Om dit in goede banen te leiden, hield ik wekelijks contact met Marcel en periodiek contact met zijn leidinggevende.
Groei
Nu, aan het einde van het coachingtraject met Marcel, komt er 1 woord in me op hoe ik dit traject van Marcel kan omschrijven: groei. Marcel is van enkele uren meelopen op de werkvloer, nu in de praktijk bijna 36 uur per week werkzaam. Nog niet op contract, maar dat zit er dik in. Want Marcel heeft bewezen aan zichzelf dat hij zichzelf opnieuw kon uitvinden. Met een beetje sturing van mij als zijn coach en een mogelijkheid op de werkvloer van zijn werkgever. Maar het meeste werk deed Marcel zelf. Ik ben heel trots op Marcel en heb bewondering voor zijn doorzettingsvermogen.
En zijn klachten? Die zijn inmiddels minder. Omdat hij leerde omgaan met de beperkingen. Zo accepteert Marcel nu dat onverwachte geluiden nu eenmaal gebeuren. Hij kiest ervoor om zich niet te laten leiden door deze geluiden, zodat hij nu meer de regie voelt over waar hij zijn aandacht op richt. Taak voor taak. Moment voor moment.
Merijn Roubroeks
